بدون مقدمه!
بچه محله قلعه تهران بود...تو جبهه دیدمش...آدم خاصی بود و مدتی که با هم بودیم بزرگی ها و بزرگواری های خواصی ازش دیدم...گردان تخریب بودیم و کارمون یا کاشتن مین بود یا اکثرا خنثی مین و زدن معبر ...چون با قاطر توی مناتق غرب کشور مین و سیم خاردار حمل می کرد بهش میگفتند ترابری سنگین لشکر!و بعضی ها هم میگفتند : قاسم قاطر چی!....
در یکی از عملیات ها خط شکن ٬ فرمانده و مسئول محور میدان مین بود وباید پس از معبر زدن در میدان مین سیم خاردار ها حلقوی را که عرض زیادی هم داشتند را میبرید تا بچه ها یک پایشان را آنجا گذاشته واز روی بخشی دیگر بپرند ....وسیله های باز کردن این نوع سیم خاردار ها که خیلی خاص بود فراهم نشد....داشت خیلی دیر‌میشد...قاسم پرید روی سیم خار دار ها و داد زد رد بشید ... شاهد این جریان گفت که من شاهد رد شدن سه دسته گردان از روی بدن قاسم بودم تازه با کلی تجهیزات ها......
من بهش گفتم تو که خودت یا آدم چاقی هم بودی چطور دلت اومد ....گفت:منو به حضرت زهرا(س)قسم داد...همین طور که بچه ها از روش رد میشدند تن قاسم به این سیم خار دار ها فرو میرفت...بشدت مجروح شد اما زنده ماند بردیمش بیمارستان تهران... اگر چه زنده مانده بود اما تنش رعشه می رفت...شش ماه بعد داشتیم در یک عملیات با لباس قواصی به آن طرف ساحل اروند میرفتیم که یک نفر یا یک چراغ قوه ما را هدایت میکرد...دیدمش قاسم بود...گفتیم دوباره تو!!...گفت:جبهه دوباره به من نیاز داره اومدم...بعد ها به علت ترکیدن مین داخل دستش شهید شد...فقط به همین فکر کن ...هر جای این خاک که قدم میگذارید انگاری روی تن قاسم ها قدم میگذارید...هر کجا پله پیشرفتی داری تن قاسم نقطه اتکا برای پریدن توست...فقط یک لحظه فکر کن ...قدم زدن روی تن قاسم...هدفت را مشخص کن قاسم ها و رهبر قاسم ها بیخودی حائل بر سیم خار دار ها نشده اند
